Калоѣнъ
(прѣнаправлѥниѥ отъ ⁖ Калоꙓнъ ⁖)
Калоꙓнъ (Їѡаннъ В҃) и новꙑ блъгарьскꙑ Калоян, Йоаница, Йоан II, латиньскꙑ Kaloioannes, Caloiohannes, Johannitzes, Ioannica, грьчьскꙑ Kaloiōannēs, Iōannēs · бꙑлъ цѣсарь Блъгарїѩ въ лѣта 1197-1207 ⁙ Ѥгожє брата Їѡаннъ Асєн҄ь А҃ и Ѳєодоръ-Пєтръ ѥстє. Ѥго вѣньчава Львъ · ижє сълъ отъ папꙑ Инокєнтиꙗ III ѥстъ · ꙗко rex Bulgarorum et Blachorum или царь Блъгаръ и Влахъ[1] ⁙
кладѧꙃи
[исправлѥниѥ | исправлѥниѥ источьна обраꙁа]- ↑ Geoffroi de Villehardouin le nomme « Joanisse, le roi de Blaquie et de Bougrie » dans ses Historiens et Chroniqueurs du Moyen Âge Bibliothèque de la Pléiade, Gallimard Paris 1952 : La Conquête de Constantinople, Chapitre LXXVIII, tandis que le pape Innocent III le qualifie de rex Bulgarorum et Blachorum
