Оутопїꙗ

Оутопїꙗ · отъ грьчьскꙑихъ словєсъ εὖ и словѣньскꙑ благо · и τόπος и словѣньскꙑ мѣсто ⁙ Фїлософїчьнъ и кънижьнъ обраꙁъ · идє соврьшєньно обьщьство опьсано ѥстъ ⁙ Ѥгожє протилєглость сѫтъ антїоутопїꙗ ⁙ С҄ь обраꙁъ иматъ важьно мѣсто фїлософїѩ · ибо онъ о бѣдахъ обьщьства и чєловѣка глаголѥтъ ѥстъ ⁙ Оутопїѩ къ фантастїцѣ сѧ оноситъ ⁙

Обьщьствѣни бѣдꙑ раꙁьнꙑми способами могѫтъ сѧ врьшити ⁙ Наприкладъ · въсѣсвѣтьно равѣньство ово въсѣсвѣтьно богатьство · соврьшєньна тєхнїка ово ѥѩжє оуничьжєниѥ ⁙ Такъждє оутопїꙗ иматъ мѣсто полїтїцѣ · ибо К҃ вѣцѣ ново дрьжавьно строѥниѥ рєкомоѥ ⁖ оутопїчьскъ социалисмъ ⁖ авлѥно бѣашє ⁙

вѣдомꙑ кънигꙑ

Платѡнъ: Дрьжава
Ѳома Моръ: Оутопїꙗ (1516)
Ѳома Кампанєла: Градъ слъньца (1602)
Франкїсъ Баконъ: Нова Атлантїда (1627)
Олдъ Хаксли: Ѡ дивьнъ новъ свѣтъ (1930)