Ѡ словѣнє

Ⱉ ⱄⰾⱁⰲⱑⱀⰵ

Википєдїѩ · отврьстꙑ єнкѷклопєдїѩ · страница

Ѡ словѣнє ⁖ пѣснь напьсана 1834 лѣта ѥстъ · ꙗжє дрьжавьно славопѣниѥ Югославїѩ и славопѣниѥ вьс҄ѣсловѣньства бѣ

словєса пѣсни[исправлѥниѥ | исправлѥниѥ источьна обраꙁа]

карпатьскословѣньскꙑи словѣньскꙑи
Hej, Slovania, ešte naša

slovanská reč žije,

Dokiaľ naše verné srdce

za náš národ bije.

Žije, žije, duch slovanský,

bude žiť naveky,

Hrom a peklo, márne vaše

proti nám sú vzteky!

A nechže sa i nad nami

hrozná búrka vznesie,

Skala puká, dub sa láme

a zem nech sa trasie;

My stojíme stále pevne,

ako múry hradné.

Čierna zem pohltí toho,

kto odstúpi zradne!

Ѡ словѣнє · ѥщє наша

словѣньскаꙗ рѣчь живєтъ ·

до ко лѣ нашє вѣрьноѥ сьрдьцє ·

ꙁа нашь народъ биѥтъ :

живєтъ живєтъ доухъ словѣньскꙑи ·

бѫдєтъ жити на вѣкꙑ :

громє и пькълє · въсоуѥ ваши ·

противѫ намъ сѫтъ гнѣви :

а да сѧ · и надъ нами ·

гроꙁьна боур҄ꙗ въꙁнєсєтъ :

скала пѫкнєтъ · дѫбъ сѧ ламаѥтъ ·

а ꙁємл҄ꙗ да сѧ трѧсєтъ :

мꙑ стоимъ стально крѣпъко

ако ꙁьди градьни :

да чьрнаꙗ ꙁємл҄ꙗ поглътитъ того ·

ижє прѣдастъ вѣроломьно